گفتگو/ کارکنان صنعت نفت طیف گسترده‌ای دارند و همچون بافت عمومی جامعه، از گروه‌های مختلفی با شرایط متفاوت تشکیل شده‌اند. افراد کم توان جسمی (معلولان) هم جزئی از این خانواده بزرگ هستند که توانسته‌اند با وجود محدودیت‌های ناخواسته و کمبودها، نه تنها گلیم خود را از آب بیرون بکشند، بلکه به دنبال علایق و بالفعل کردن توانمندی‌های خود بروند. در میان خانواده بزرگ صنعت نفت هم افراد کم‌توان جسمی (معلول) زیادی حضور دارند که از موانع بسیاری عبور کرده  و توانسته‌اند به موفقیت دست یابند. آریا لاچینی، فرزند یکی از کارکنان بازنشسته شرکت نفت فلات قاره است که با وجود معلولیت در دست و یک چشم، بسیاری از علایق و توانمندی های خود را دنبال کرده است.

آریا لاچینی متولد ۱۳۴۴ اهل تهران است. پدر او از جمله بازنشستگان مجموعه شرکت نفت فلات قاره بوده است. او به عنوان بازمانده ویژه تحت پوشش صندوق بازنشستگی صنعت نفت قرار دارد. لاچینی تا ۱۸سالگی در کشور انگلستان حضور داشته و در این مدت، چهار زبان خارجی را فراگرفته و مدارک آنها را هم اخذ کرده است، اما در ادامه با توجه به هزینه ها و شروع جنگ تحمیلی، به ایران بازمی‌گردد.

لاچینی به علایق مختلفی که در این سال ها دنبال کرده است، اشاره کرد و گفت: در این سال ها به شکل شخصی و خودخواسته بسیاری از موضوعات همچون گیاه‌درمانی، نوآوری در امکانات ورزشی، لوازم مورد نیاز سالمندان و معلولان و یا تجهیزاتی را که منجر به صرفه جویی در مصرف انرژی می شود، دنبال کرده ام. به عنوان مثال یک دستگاه ناخن گیر برای سالمندان و افراد معلول طراحی کرده‌ام که بدون لرزش دست بتوانند ناخن دست و پای خود را بگیرند. همچنین یکی دیگر از مواردی که طراحی کردم، ساخت دارحلقه و بارفیکس برای افراد قطع عضو از ناحیه دست بوده است.

او که خود از ناحیه دو دست و یک چشم معلولیت دارد، می‌گوید بسیاری از افراد معلول و به طور کلی همه ما آدم‌ها، باید قانون استقلال عمل را که قانونی ارزشمند است، در دستور کار زندگی‌مان قرار دهیم و به اجرای آن احترام بگذاریم.

لاچینی می‌افزاید: در این سال ها به شکل مستقل همه امور زندگی خودم را انجام داده ام و از طرق مختلف درآمد کسب کرده ام و فکر می کنم این قانون استقلال عمل باید از سوی همه افراد جامعه رعایت شود. حتی برای معمولی ترین کار روزمره ام مثل کار با تلفن همراه و تایپ کردن، از کسی کمک نمی‌گیرم و چون قلم هوشمند ندارم، با نوک بینی امور تایپی را انجام می‌دهم. او به اخذ گواهینامه صنایع دستی در رشته چرم هم اشاره کرد و گفت: پیشتر در این حوزه فعالیت زیادی داشتم و از کیف و کمربند و سایر لوازم گرفته تا تابلوهای چرم را طراحی و آماده می‌کردم، اما در چند سال اخیر به دلیل اجاره نشینی و زندگی آپارتمانی و جابه جایی امکان انجام این کارها را ندارم.

لاچینی درباره نوآوری های فکری که در سال‌های گذشته به ساخت برخی تجهیزات و ادوات منجر شده است، گفت: در این سال‌ها طرح‌های زیادی را اجرا و حتی برای ثبت آنها اقدام کردم، اما روند تجاری شدن طرح‌ها و یا ثبت اختراع بسیار سخت و هزینه بردار است و هم هیچ تضمینی هم وجود ندارد که طرح ارائه شده کپی نشود. روند پیگیری و شکایت هم که بسیار سخت و زمان‌بر است و در این سال‌ها از اینکه در این مسیر گام بردارم، بسیار ناامید شده‌ام.

علاقه به طرح های نوآوری در محیط زیست دارم

این فرزند بازنشسته صنعت نفت که به شیوه های نوآور برای استفاده از مواد دورریز برای ساخت لوازم جدید و حفاظت از محیط زیست توجه و علاقه زیادی دارد، می‌گوید: یک مدل آبگرم کن با استفاده از بشکه‌های غیرقابل مصرف و دورریز را طراحی کردم که می‌توان با ابزار و لوازمی ابتدایی آب را در مناطق مختلف بدون آبگرم‌کن گرم کرد. بسیاری از این طرح‌ها در صورت حمایت می‌توانند برای تعداد زیادی از خانواده ها با هزینه‌ای کم اجرایی شوند.

او که متاهل و دارای یک فرزند است، گفت: ۲۶ سال قبل ازدواج کردم و همسرم خانه دار است و در انجام برخی کارها همراهی دارد، اما همه امور شخصی و کاری را خودم انجام می‌دهم و تلاش کرده‌ام مسئولیت و باری را روی دوش دیگران نگذارم. در خانه هم با همین لوازم مناسب سازی شده ورزشی تمرین ورزشی می‌کنم و با این تمرینات خستگی و فشار ناشی از کار و بدن درد را کم می‌کنم.

لاچینی تاکید دارد که ممکن است دیگران نسبت به افراد کم توان جسمی(معلول) نگاهی ترحم آمیز یا استثنا داشته باشند اما در گذر زمان این  نگاه برایشان عادی و متوجه می‌شوند که زندگی برای ما هم به همان ترتیب ادامه دارد. این فرزند بازنشسته نفتی می گوید در اوقات فراغت خود به پیاده روی و کوهنوردی مشغول است و می افزاید: طرح‌ها و برنامه های زیادی برای حفظ محیط زیست و استفاده از دارایی های کشور دارم که می تواند برای تعداد زیادی از مردم کشور مفید باشد، اما تاکنون فرصتی مناسب و واقعی برای ارائه و اجرایی کردن آنها وجود نداشته است. مدتی در مجموعه خودکفایی وزارت نفت مشغول به کار بودم، اما در ادامه به دلیل برخی شرایط و رفتارها، دلسرد شدم و ترجیح دادم به کارهای شخصی و علاقه مندی هایم بپردازم و از همین طریق هم درآمد کسب کنم.

او با بیان اینکه می تواند مشاوره‌های خوبی برای صندوق بازنشستگی صنعت نفت داشته باشد، گفت: کشور ما منابع نفت و گاز و طبیعت بسیار ارزشمندی دارد که می توان با کمک مردم و اعتماد به توانمندی آنها بسیاری از پروژه‌ها را در نهایت سادگی اجرا کرد.

منبع : هفته‌نامه مشعل شماره ۱۱۰۶