کم شنوایی می‌تواند فرد را از برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران همانند خانواده و دوستان باز دارد. علاوه بر این، حس شنوایی اغلب با افزایش سن کاهش می‌یابد و می‌تواند خطر زمین خوردن را برای افراد مسن افزایش دهد.

نتایج یک نظرسنجی درباره پیری سالم، نشان می‌دهد که افراد ۶۵ تا ۸۰ ساله باید برای کاهش شنوایی آزمایش شوند و در این حوزه مردان بیشتر از زنان به غربالگری اهمیت می‌دهند. با این حال، نزدیک به ۷۲ درصد از مردان بالای ۶۵ سال گزارش داده‌اند که آزمایشی برای شنوایی و گوش انجام نداده‌اند. از میان سالمندانی که در این نظرسنجی شرکت کرده اند، ۱۶ درصد توانایی شنوایی ضعیف یا متوسط را گزارش کردند و در میان افرادی که از قطع شنوایی رنج می‌برند، ۲۸ درصد از سلامت جسمانی متوسط یا ضعیف و ۳۱ درصد از سلامت روانی متوسط یا ضعیف خود خبر دادند.

از دست دادن شنوایی می‌تواند در طول زندگی رخ دهد، اما این خطر با افزایش سن افزایش می‌یابد، زیرا گوش‌های ما عملکرد خود را از دست می‌دهند. کم شنوایی مرتبط با افزایش سن عواقب گسترده‌ای دارد و می‌تواند با فناوری‌های کمکی رفع شود، با این حال این داده‌ها شکاف بزرگی را در تشخیص و نابرابری بین گروه‌ها نشان می‌دهند.

به گفته محققان، بسیاری از مردم متوجه نمی‌شوند که توانایی شنوایی خود را از دست داده‌اند مگر اینکه غربالگری یا آزمایش شوند. احتمالاً تحمل هزینه‌های آزمایش و خرید دستگاه‌های شنوایی و اَنگ اجتماعی ناشی از کم شنوایی مرتبط با سن و پوشیدن سمعک می‌تواند مانعی برای مراقبت به موقع باشد. این یافته‌ها فرصت فوق العاده‌ای را برای پزشکان مراقبت‌های اولیه و شنوایی سنجی و تصمیم گیرندگان سیاست‌های بهداشتی برای مشارکت بهتر در این موضوع فراهم می‌کند.