ای همه زیبایی و بخشندگی

                     این شورِ بی­کرانِ دل، از مهرِ اولست

                                                  دل را نمی­رسد که سخن مختصر کند

"سوابق خانوادگی، تحصیلی، شغلی و آثار علمی و پژوهشی مهدی ماحوزی عضو شرکت ملّی نفت ایران، عضو هیأت علمی دانش­گاه تهران، دانش­گاه آزاد اسلامی و در مقاطعی هم­کاری با دیگر دانش­گاه­ها و مراکز آموزش عالی کشور"

 

الف: سوابق خانوادگی؛

نام: مهدی  نام خانوادگی: ماحوزی.  فرزند علی.  زادروز: ۱۲ آذر ماه ۱۳۱۴ در شهر اَهرَم، مرکز تنگستان.

وی در خاندانی روحانی از دیار تنگستان و دشتستان پرورش یافته، تا سال ۱۳۳۳ در همین دیار بسر می­برد.

ب: سوابق تحصیلی؛

تحصیلات ابتدایی در تنگستان و دورة اول متوسطه در دشتستان (۱۳۲۱ تا ۱۳۳۳). مقدّمات علوم حوزوی و قرآن و نهج البلاغه در مکتب پدر بپایان می­برد، سپس در سال ۱۳۳۳ برای ادامة تحصیل، به تهران عزیمت می­کند و دورة دوم متوسّطه را در دبیرستان­های علمیّه و مروی می­گذراند.

در سال ۱۳۳۷ در دانش­گاه تهران پذیرفته می­شود و هم­زمان در دو رشتة فلسفه و علوم تربیتی و الاهیّات (رشتة وعظ و خطابه) به دریافت لیسانس نایل می آید (۱۳۴۱) و به دلیل علاقة بسیار به ادب فارسی و عرفان لیسانس و فوق لیسانس خود را در فاصلة سال­های ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۸ از دانش­گاه تربیت معلّم (خوارزمی امروز) دریافت می­کند و سر انجام در همین رشته از دانش­گاه تهران به دریافت دانش­نامة دکتری نایل می­آید (۱۳۷۳).

توضیح این­که وی از سال ۱۳۳۳ تا امروز (۱۳۹۹) در تهران ساکن ست، جز هشت سال آن­که در آبادان حضور داشته­ است و در این دوران به مناسبت­های گوناگون به بیش­تر کشورهای جهان سفر کرده­ است. (از طریق دعوت­ های علمی با تمایلات پژوهشی).

پ: سوابق شغلی؛

عضو هیأت علمی دانش­کدة نفت آبادان، وابسته به شرکت ملّی نفت ایران( ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۸)، با شمارة عضویت (شناسایی) ۴۸۳۰۶ (موضوع درس­ها در این دانش­کده: ادب فارسی، عرفان و جامعه شناسی بوده است. علاوه بر آن، تدریس ادبیات فارسی و معارف اسلامی در هنرستان صنعتی و آموزش­گاه حرفه ای وابسته به این دانش­کده بر عهده داشته است.)

مسؤولیّت ادارة مدیریت و سرپرستی و رهبری کنفرانس­ های آموزشی، اطّلاعی و مشورتی در وزارت نفت تهران از ۱۳۴۸ تا ۱۳۶۲ (زمان کارسنجی یا بازنشستگی).                                                   

توضیح : از آن­جا که مفهوم بازنشستگی در برابر اشتغال، مفهومیست سست و نادرست، باید دوران اشتغال را دوران «کارورزی»، تجربه اندوزی و کسب مهارت نام نهاد و دورة بازنشستگی را دوران «کارسنجی، ابداع و آفرینندگی». همة ما خود را عضو نفت می دانیم و در هر دو دوره، این عضویّت همانند تحصیل، تمایلات ذوقی، هنری و ورزشی با ما هم­راهست و هیچ کارسنجی خود را معزول از کار نمی­شناسد(با پوزش از این توضیح).                       

بدیهی است اجرای دوره­ های مدیریّت و سرپرستی و کنفرانس­ های آموزشی و مشورتی پس از دوران کارورزی هم­چنان ادامه داشت و به دعوت سازمان­هایی چون وزارت­خانه ­های علوم، نیرو، آموزش و پرورش، نهاد ریاست جمهوری و بویژه بخش خصوصی تا همین امروز نیز درخواست­ها پذیرفته می­شود و دو کتاب گزارش نویسی و فن رهبری کنفرانس و ادارة جلسات در این زمینه، پشتوان ه­ای استوار بشمار می­ آید.

عضویّت هیأت علمی دانش­گاه تهران- دانش­کدة ادبیات و علوم انسانی- با تدریس در همة مقاطع تحصیلی(از ۱۳۵۸ تا ۱۳۷۸) به مدّت ۲۰ سال؛

مسؤولیّت استخدام هیأت علمی و سازمان سنجش دانش­گاه آزاد اسلامی، به مدت دو سال( ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷)؛

توضیح : به دلیل آشنایی گسترده با همة دانش­گاه ­ها و مراکز آموزش عالی کشور، توفیق یافت بیش از ۴۰۰ عضو برجستة هیأت علمی آن مراکز را- که به نحوی مورد بی­مهری قرار گرفته بودند- بکار گیرد و جانی تازه در کالبدِ این مرکز تازه کار دانش­گاهی بر دمد؛ دانشگاهی که از هرسوی مورد حمله و انتقاد بوده­است.

عضویّت هیأت علمی واحدهای تهران مرکزی، تحقیقات، کرج و دندان­پزشکی (از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۱) و تدریس در همة مقاطع تحصیلی؛

مسؤولیّت ادارة گروه و دانش­کده زبان و ادبیات فارسی دانش­گاه آزاد اسلامی- واحد رودهن، با ایجاد دوره ­های کارشناسی تا دکتری از مهرماه ۱۳۷۱ تا پایان سال ۱۳۹۶ (به مدّت ۲۵ سال)؛

تدریس در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری دانش­گاه­ ها و مراکز آموزش عالی دولتی؛

 ​​​​​ت: تألیف­ها، مقاله­ ها و سخن­رانی­ ها؛

۱ – تصحیح دو جلد تفسیر کشف الاسرار و عدّه الابرار رشیدالدین میبدی (جلد ۴ و ۹) از ۱۰ جلد کامل، زیر نظر استاد علی اصغر حکمت استاد دانش­گاه تهران(۱۳۳۸ تا ۱۳۴۰)؛

۲ – نقش ایرانیان در تمدن اسلامی، از نشریات دانش­کدة نفت آبادان(۱۳۴۶)؛

۳ – علی و آیین رهبری (۱۳۶۲)، در موازین مدیریّت اسلامی، با تکیه بر نهج البلاغه؛

۴ – تدوین و تصحیح کتاب امثال القرآن نوشتة آیت اله ضیاءالدین ابن یوسف حدائق شیرازی (۱۳۶۳)؛

۵ – تدوین و تصحیح کتاب تصویری از ناصرخسرو قبادیانی تألیف علی دشتی نویسندة نامی دوران معاصر ایران (۱۳۶۴)؛

۶ – گزارش نویسی و آیین نگارش، ویژة دانش­گاه ­ها و مراکز آموزش عالی با بیش از ۳۰ چاپ (۱۳۶۴)؛

۷ – برگزیدة نظم و نثر فارسی(۱۳۷۰)؛

۸ – فن رهبری کنفرانس و ادارة جلسات اطّلاعی، آموزشی و سرپرستی، مشورتی و رهبری( ۱۳۷۱)؛

۹ – شرح مخزن الاسرار نظامی گنجوی (۱۳۷۴)؛

۱۰ – فارسی عمومی، برای دوره ­های کارشناسی و کارشناسی ارشد با بیش از ۵۰ چاپ (۱۳۷۶)؛

۱۱- آتش اندر چنگ- شرح برگزید­ه­ای از قصیده ­ها و غزل­ های خاقانی شروانی- (۱۳۷۸)؛

۱۲- «دشتی» در تاریخ و ادب معاصر ایران (۱۳۸۰)؛

۱۳ – تصویری از پنج گنج حکیم نظامی گنجوی در قلمرو ادب غنایی و خطّ منحنی (آذرماه ۱۳۹۹)؛

۱۴ – تدوین، تصحیح، نظارت و مقدّمه بر کتاب «چهار سال و نیم دعوی دموکراسی! – شهریور ۱۳۲۰ تا اسفند ۱۳۲۴» - که بخشی از یادداشت­ های سیاسی علی دشتی­ست و از بزرگ ترینِ آثار «شفاهی» ایران، با معرّفی ۱۱ اثر سیاسی و ۱۴ اثر ادبی (بهمن ماه ۱۳۹۹)؛

۱۵ – تصحیح و تنظیم و مقدّمه بر کتاب «ارث و فرایض»، تألیف شادروان پدر- آیت اله شیخ علی ماحوزی_ (پایان اسفندماه ۱۳۹۹)؛

۱۶ – نظارت، تصحیح و مقدّمه بر ۲۵ کتاب علی دشتی (از ۱۳۷۷ تا ۱۳۹۹) در زمینه­های ادبی، عرفانی، اجتماعی و کلامی؛

۱۷ و ۱۸ – تدوین، تصحیح و مقدّمه بر یادداشت­ های سیاسی دشتی- به عنوان سفیر کبیر ویژة ایران در مصر (قاهره)، در زمان مَلِک فاروق (از ۱۳۲۴ تا ۱۳۲۷) و نیز یادداشت­ های سیاسی وی در لبنان (بیروت) با عنوان سفیر کبیر ایران (از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲) در یک جلد، هم­زمان با وقایع خونین تاریخی در شهر قم و یادداشت ۱۴ صفح ه­ای دشتی به شاه ایران- محمدرضا شاه پهلوی- در انتقاد از شیوة برخورد با روحانیان-. این اثر در دست تهیّه­ است و امیدست تا نیمه نخستین سال ۱۴۰۰ فرصت نشر یابد؛

۱۹ – دیوانی از سروده­ها و منظومه­هایی ادبی، عرفانی، اخلاقی، اجتماعی و انتقادی، متناسب با روی­دادها و مناسبت­ های ویژه (درحدود شش هزار بیت)، که نیمی از آن­ها در شماره­ های مختلف مجلّة دانش­کدة ادبیات و علوم انسانی دانش­گاه تهران و سایر رسانه ­ها، بویژه روزنامه وزین اطلاعات، انتشار یافته، یا در مجامع ادبی ایراد شده است.

امیدست این مجموعه پس از تجدید نظری اصولی در سال ۱۴۰۰ به مدد هم­کاران گرامی و دانش­جویان مشتاق، به محضر ارباب نظر تقدیم شود، اگر مشیّت حضرت حق اقتضا کند؛

۲۰ – مقاله ­ها و پژوهش ­های ادبی، عرفانی، اجتماعی، انتقادی و کلامی در رسانه­های داخلی و گاهی خارجی از سال ۱۳۵۰ تا امروز (بهمن ماه ۱۳۹۹) که شاید به حدود ۱۵۰ مورد برسد؛

۲۱ – سخن­رانی ­های متعدّد، به مناسبت ­های گوناگون در تهران و شهرستان­ها و در مواردی در خارج از کشور و بیش­تر در مجامع علمی، ادبی، کنگره­ های تاریخی و اخیراً به دلیل بحران بیماری «کرونا» به صورت «مجازی». تعداد این نوع برنامه­ ها بیش از دویست مورد است؛

۲۲- هدایت حدود ۲۰۰ پایان­نامه کارشناسی ارشد و رسالة دکتری دانش­جویان واحدهای دانش­گاه آزاد اسلامی، بویژه واحد رودهن و نیز دانش­گاه­های تهران، شهید بهشتی و تربیت مدرّس به عنوان راه­نما، مشاور و داور؛

ث: عضویّت در مجامع ادبی، علمی و اجتماعی

- هم­کاری نزدیک با دائره المعارف اسلامی، فرهنگستان، وزارت ارشاد اسلامی، وزارت علوم و صدا و سیما؛

- عضویّت در هیأت تحریریه و مجلّه­ های علمی و پژوهشی واحدهای جنوب، دماوند، زنجان و کرج از دانش­گاه آزاد اسلامی؛  

- مشارکت در انجمن­ های ادبی تهران، اصفهان، شیراز و بوشهر و دشتستان؛

- عضویّت در شورای فرهنگی دانش­گاه آزاد اسلامی؛

- عضویّت در هیأت مؤسس انجمن ترویج زبان و ادب فارسی؛

- عضویّت در انجمن مدیریّت ایران و سازمان امور اداری و استخدامی کشور؛

- مدیریّت و سردبیری  مجلّه­ های علمی و پژوهشی مصوّب وزارت­های علوم، فرهنگ و ارشاد اسلامی و دانش­گاه آزاد اسلامی با عنوان «فرهنگ و ادب» و «ادب حماسی»؛

- مسؤولیّت و مدیریّت حدود ۲۵ همایش ملّی مستقل و ۵ همایش ملّی مشترک با لغت­نامة دهخدا، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی و دانش­گاه شیراز؛

- مسؤولیّت و مدیریّت چهار همایش بین المللی گسترده در بزرگ­داشت مولانا جلال الدین محمد بلخی و حکیم ابوالقاسم فردوسی (در تهران و مشهد و نیشابور) و نیز خواجه شمس الدین محمّد حافظ شیرازی در تهران و شیراز و تخت جمشید و سرانجام همایش مشترک با ارمنستان در گرامی­داشت سعدی در تهران و رودهن در فاصلة سال­های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۴ با هم­کاری صمیمانه فرهنگی و یاری مشتاقانه صندوق­های کارسنجی(بازنشستگی) شرکت ملّی نفت ایران و صنایع وابسته.

سرانجام پس از ۲۵ سال خدمت مخلصانه در واحد رودهن و ۸ سال تلاش بی­وقفه در سازمان مرکزی و دیگر واحدهای دانش­گاه آزاد اسلامی، در ۳۰ بهمن ۱۳۹۶- به دلیل عبور از سنّ هفتاد و هشتاد سالگی- با سرافرازی تمام، تصمیم دانش­گاه را در مدیریّت جدید پس از دکتر جاسبی و دکتر میرزاده، مغتنم می­شمرد، لیکن به منظور اجابت درخواست استادان و دانش­جویان و هم­کاران مخلص، هم­کاری مشتاقانه خود راتا امروز(بهمن ماه ۱۳۹۹) ادامه داده است و در ادارة مجلّة علمی/ پژوهشی «ادب حماسی» به عنوان مدیر مسؤول و سردبیر- در جهت ارتقای علمی اعضای هیأت علمی و حمایت از دانش­جویان غیور و نیک سیرت در کار حسّاس «دفاع از پایان نامه ­های آنان» از هیچ کوششی دریغ نکرده است، بی آن­که دیناری از استاد و دانش­جو در پذیرش مقاله ­ها دریافت شود، یا به بهانة عدم پرداخت هزینه مجله و حق­ الزحمه کارکنان، مدیران و داوران شکیبا و بلندنظر، تأخیری در نشر مجلّه یا تنزل رتبة آن صورت گیرد و اگر امروز دانش­گاه، وجهی برای داوری و پذیرش مقاله­ ها مقرّر داشته است، مطلبی­ست دیگر.

توضیح: تا کنون در نشریة علمی و پژوهشی «فرهنگ و ادب»، با ۱۳ شماره و «ادب حماسی» با ۱۹ شماره- هر دو فصل، یک شماره- و مجموعاً هفتاد و دو شماره به فارسی، ­هم­راه با چکیدة هر مقاله به انگلیسی و با حدود ۴۰۰ مقاله، در خلال ۱۷ سال، به مدیریّت و سردبیری نگارنده و هم­کاری صمیمانة استادان دقیق النظر، گران مایه و نکته سنج خانم دکتر اوجاق­علی­زاده مدیر با کفایت داخلی، آقای دکتر اردستانی رستمی دبیر و ویراستار برجستة مجلّه، تلاش­ها و مراقبت­های شبانه روزی خانم تجلّی، کارشناس فداکار رسانه ­ای و دفتری مجلّه و خانم رخسارة ماحوزی مترجم و ویراستار گرامی فرصت نشر یافته است.

نکتة مهم، این­که در خلال این دو سال گذشته هرگز نشده است که یاران فرهیخته و سرافراز سالیان دراز خویش را- چه استاد و چه دانش­جو و چه هم­کار اداری- لحظه ­ای فراموش کند و شگفت نیست اگر گفته شود که این پیوند متقابل روز به روز استوارتر و عاطفی­تر نیز شده است.

"پاینده باد ایران و فرهنگ و هنر تاریخی آن"