همچنین آنها می توانند با ابراز عشق بی قید و شرط به نوه های خود و امیدوار کردن آنها به زندگی آینده نقش مهمی ایفا کنند. استقامت، ایجاد اطمینان خاطر، پند آموزی و آموزش ارزش ها، آرمان ها و عقاید صحیح، از دیگر خصوصیات پدربزرگ ها و مادربزرگ هاست.
غالباً رشته ارتباطی ویژه ای پدر بزرگ و مادر بزرگ را به نوه شان نزدیک می کند:
هر دوی آنها خارج از جریان معمول جامعه قرار دارند، زیرا بچه ها «خیلی جوان» و پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها «خیلی سالخورده» هستند. مثلاً ممکن است هنگامی که بچه ها به سن نوجوانی می رسند، پدرها و مادرهایشان که در جریان جامعه قرار دارند، گرفتاری ها و نگرانی های عاطفی داشته باشند. از سوی دیگر پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها، که از نظر جسمی و عاطفی از جامعه و مشکلات آن دورتر هستند، می توانند با دیدی واقع گرایانه و گسترده به امور نگاه کنند. این موضوع باعث می شود آنها بدون قضاوت سطحی به مشکلات نوه های خود گوش دهند. بسیاری از بزرگترها خاطراتی را که در این دوره از زندگی از پدر بزرگ و مادر بزرگ خود به یاد دارند با علاقه بسیار تعریف می کنند و احساسات خود را با جملاتی از این قبیل بیان می دارند: «بدون کمک پدر بزرگ و مادر بزرگم هرگز نمی توانستم این کار را انجام دهم».
همچنین پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها از طریق عمل به روش های ذیل می توانند در پیشرفت نوه های خود تأثیرات عمیقی بر جا بگذارند:
۱ - آشکار کردن هویت نوه های خود
پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها پل های ارتباطی زنده ای به گذشته هستند، بنابراین حس هویت را در نوه های خود زنده می کنند و در شناخت اجدادشان به آنها کمک می نمایند. آنها می توانند نقش یک مورخ خانوادگی را بازی کنند و از این طریق حس قدردانی نسبت به پیشینیان را در خانواده ایجاد کنند. آنها با بازگو کردن خاطره های کودکی خود و تعریف نمودن داستان هایی در باره فرزندانشان (پدر و مادر نوه ها) حس وابستگی به خانواده را در نوه های خود به وجود می آورند. بدین ترتیب نوه ها احساس می کنند خانواده ای که به آن تعلق دارند به آنها عشق می ورزد و از این طریق به خودباوری و اعتماد به نفس می رسند. بزرگترین هدیه پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها به نوه هایشان، عشق و حمایت بی قید و شرط است. تحقیقات نشان می دهد ارتباط میان پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها و نوه هایشان، بعد از ارتباط بین والدین و فرزند، عمیق ترین نوع ارتباط است.
۲ - ایجاد امیدواری به زندگی آینده
پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها به نوه های خود نشان می دهند بالا رفتن سن به معنای کسل شدن یا کسل کردن دیگران نیست. آنها با ادامه تلاش برای یادگیری، فعال ماندن، انجام دادن و لذت بردن از سرگرمی های مختلف و فعالیت های جسمی و فکری به نوه های خود نشان می دهند در هر سنی که باشند می توانند آینده درخشانی داشته باشند. پدر بزرگ ها و مادر بزرگ هایی که با زمان خود هماهنگ هستند و از آنچه در اطرافشان می گذرد آگاهند، حس اعتماد بیشتری در نوه های خود ایجاد می کنند و بیشتر بر آنها تأثیر می گذارند. اگر آنها پر انرژی، هدفمند و خوش خلق باشند این پیام را انتقال می دهند که «زندگی شیرین است؛ حتی در سالخوردگی.»
۳ - استقامت و ایجاد اطمینان خاطر
بسیاری از پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها مانند صخره های محکمی برای افراد فامیل هستند که همواره اعضای آن در هنگام نیاز به کمک، به آنها مراجعه می کنند. از آنجایی که همه پدربزرگ ها و مادربزرگ ها در طول زندگی با سختی های زیادی مواجه شده اند، می توانند به نسل های بعد از خود اطمینان دهند که آنان نیز قادرند در مواقع سختی بردبار باشند.
۴ - پند آموزی
پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها معدنی هستند که ذخایر ارزشمندی از اطلاعات، تجربه، اندرز، استعداد و مهارت در وجودشان نهفته است. بنابراین آنها می توانند با استفاده از توانایی هایشان راهی برای سپری کردن اوقات خود با نوه هایشان پیدا کنند. بعضی از این راه ها خواندن کتاب، تعریف کردن داستان و آموزش مهارت های مختلف از جمله باغبانی، قلاب بافی، آشپزی و تعمیر اتومبیل است. پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها با سپری کردن اوقات خود در کنار نوه هایشان نه تنها می توانند مهارت های خود را به آنان آموزش دهند، بلکه فرصتی به دست می آورند تا با آنها صحبت کنند، به حرف هایشان گوش دهند، آنها را نصیحت کنند و تجربیات و اعتقادات خود را با آنها در میان گذارند.
۵ - آموزش ارزش ها، آرمان ها و عقاید صحیح
یکی از بهترین راه های آموزش به بچه ها نشان دادن نمونه های عملی به آنان است. بیشتر بچه ها بسیار تیزبین هستند و هرچه بزرگترها انجام می دهند تقلید می کنند. آنها اصول اخلاقی صحیح را با توجه به گفته پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها و نحوه عملکرد آنها یاد می گیرند.
براساس یک تحقیق کلی پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها همراه با نوه های خود به فعالیت های بسیاری می پردازند از جمله:
لطیفه گفتن و شوخی کردن، پول دادن، صحبت کردن در باره رشد و بلوغ، مشورت کردن در باره مشکلات، ایجاد نظم و انضباط در امور، به سفرهای یک روزه رفتن، آموزش یک مهارت یا بازی، تلویزیون تماشا کردن و صحبت در باره اختلافات پدر و مادر با فرزندان.
با توجه به مطالب فوق، پدربزرگ ها و مادربزرگ ها، نقش بسیار مهمی در پیشرفت فرزندان دارند. بنابراین والدین باید به فرزندان خود اجازه دهند تا آنجا که می توانند اوقات خود را با پدربزرگ ها و مادربزرگ هایشان سپری کنند.