مثبت گرایی سمی به‌معنای حفظ خوش‌بینی و نگرش مثبت در هر شرایطی است. گرچه مثبت‌اندیشی امری توصیه‌شده و پسندیده است اما هرچیزی اگر بیش از حد شود، مضر و آسیب‌زننده خواهد شد. مثبت گرایی سمی به‌جای آنکه روی مثبت‌اندیشی تمرکز کند، تلاش می‌کند تا ذهن را از واقعیت‌های تلخ و ناراحت‌کننده که نیاز به درک و رسیدگی دارند، منحرف کرده و جایش را با افکار مثبت اما خیالی پر کند.

مثال‌هایی از مثبت گرایی سمی

این نوع مضر از مثبت‌اندیشی به شکل‌های گوناگونی قابل‌مشاهده است. شاید شما هم با برخی از اشکالش در طول زندگی مواجه شده باشید. برای درک بهتر موضوع به مثال‌های زیر توجه کنید:

• وقتی اتفاق ناخوشایندی رخ می‌دهد، مثلا بیکار می‌شوید، دیگران ممکن است به شما توصیه کنند که خوش‌بین باشید و به جنبه‌های مثبت این مسئله فکر کنید. گرچه این توصیه‌ها خیرخواهانه است اما ممکن است شما را از درددل کردن و رنجی که تحمل می‌کنید، باز دارد.

• گاهی که شخص یا چیز ارزشمندی را از دست می‌دهید، دیگران شاید بگویند که این مسئله حتما حکمتی داشته است. گرچه چنین نظراتی اغلب با هدف آرامش‌بخشیدن به شما گفته می‌شوند اما ممکن است روشی برای دور نگه‌داشتن خودشان از ناراحتی شما باشد.

• وقتی می‌گویید که ناراحت و غمگین هستید، کسی شاید در پاسخ به این حس شما بگوید خوشحالی یک انتخاب است. این بدان معناست که فرد شما را به‌خاطر ناراحت‌بودن سرزنش می‌کند و معتقد است اینکه شما خوشحال نیستید، به‌خاطر این است که نمی‌خواسته‌اید خوشحال باشید.

توجه کنید که اغلب این اظهارنظرهای اشتباه نه به‌خاطر بدجنسی افراد، بلکه به‌خاطر نادانی یا ناآگاهی بیان می‌شوند. افراد نمی‌دانند که چگونه همدلی کنند. با این حال باید دانست که این اظهارنظرها آسیب‌رسان است. گاهی سکوت کردن و شنیدن بهتر از به‌کاربردن کلمات اشتباه است.

چند جمله از نمونه‌های مثبت گرایی سمی

• مثبت فکر کن!

• فقط به افکار مثبت توجه کن!

• می‌تونست بدتر از این اتفاق بیفته!

• هر چیزی یه حکمتی داره!

• شکست یه گزینه نیست! حق نداری شکست بخوری!

• خوشحالی و خوشبختی یه انتخابه!

چرا می‌گوییم مثبت گرایی سمی آسیب‌رسان است؟

این شیوه از مثبت‌اندیشی به افرادی که در حال تجربه دورانی سخت و ناراحت‌کننده در زندگی هستند، آسیب می‌رساند. مثبت گرایی سمی به‌جای آنکه امکان همدلی و درک کردن را فراهم کند، ناخواسته افکار، احساسات و هیجانات منفی افراد را زیر سؤال برده و نادیده می‌گیرد.

در ادامه، برخی از آثار زیان‌بار این طرز فکر را مرور می‌کنیم:

۱. حس شرم ایجاد می‌کند

وقتی کسی در حال رنج کشیدن است، می‌خواهد احساسش به رسمیت شناخته شود و عزیزان و خانواده‌اش حمایتش کنند؛ اما مثبت گرایی سمی این احساس رنج را زیر سؤال می‌برد و آن را نفی می‌کند. در نتیجه، فرد از اینکه رنج می‌کشد، شرمنده می‌شود.

۲. باعث ایجاد احساس گناه می‌شود

مثبت گرایی سمی کاری می‌کند که فرد خودش را به‌خاطر احساسات منفی یا ناراحت‌کننده سرزنش کند، مقصر بداند و احساس گناه پیدا کند.

۳. اجازه ابراز احساسات واقعی را به فرد نمی‌دهد

مثبت گرایی سمی نوعی سازوکار پرهیز است. وقتی دیگران چنین رفتارهایی نشان می‌دهند، فرد از ابراز احساسات و مواجهه صحیح با مشکلات عاطفی‌اش باز داشته می‌شود. گاهی اوقات ما این افکار مثبت سمی را در رفتار با خودمان نیز به کار می‌بریم و آنها را درونی می‌کنیم. به این ترتیب، هنگام مواجهه با سختی‌های عاطفی، آنها را نادیده می‌گیریم.

۴. مانع رشد فردی می‌شود

مثبت‌اندیشی سمی با خفه کردن احساسات ناراحت‌کننده و چالش‌برانگیز مانع از آن می‌شود که ما به رویارویی با آنها برویم؛ درحالی‌که این رویارویی می‌توانست ما را رشد دهد و نگرش‌مان را عمیق‌تر کند. مثبت‌اندیشی سمی انگیزه ما برای تغییر شرایط را از بین می‌برد، چراکه از اساس، وجود هر مشکلی را منکر می‌شویم.

۵. ما را بی‌رحم نشان می‌دهد

هنگامی که فردی در حال تجربه شرایط سختی است، مثبت‌اندیشی بیجای ما نه‌تنها قدمی در راستای همدلی نیست، بلکه ممکن است مار را بی‌رحم و بی‌احساس نشان دهد؛ مثلا وقتی کسی با معضلاتی مانند بیکاری،‌ مشکل مالی، بیماری یا مرگ عزیزان دست‌وپنجه نرم می‌کند، گفتن جمله «مثبت فکر کن»، اوضاع را بهتر که نمی‌کند هیچ، بلکه ما را در چشم دیگری به انسانی بی‌احساس و سنگدل هم تبدیل می‌کند.

نشانه‌های مثبت گرایی سمی چیست؟

مثبت گرایی سمی اغلب می‌تواند شکلی نامحسوس داشته باشد اما با شناخت نشانه‌های آن راحت‌تر می‌توان شناسایی‌اش کرد، نشانه‌هایی مانند:

• ماست‌مالی کردن مشکل به‌جای مواجهه با مشکلات؛

• احساس گناه درباره ناراحت بودن، عصبانیت، ناامید بودن و… ؛

• مخفی کردن احساسات واقعی خود در پشت جملات انگیزشی‌ای که همه تکرارشان می‌کنند؛

• مخفی کردن و سرکوب احساس واقعی خود درباره یک فرد یا یک چیز؛

• تلاش برای کاهش احساسات ناراحت‌کننده دیگران؛

• ایجاد حس شرم در دیگران به‌خاطر نداشتن احساسات مثبت؛

• تلاش برای قهرمان‌بازی درآوردن و انکار ناراحتی و آزاری که تجربه می‌کنید.

احساسات منفی هم بخشی از زندگی هستند. به جای انکار راهی برای ابراز آنها و بهره‌گیری از احساسات منفی به نفع خودتان پیدا کنید.