• کد خبر: 7903

تاکید بر صرفه‌جویی در مصرف گاز

پیشکسوت صنعت نفت: من به عنوان کارمند سابق شرکت ملی گاز ایران، از همه مردم عزیز ایران می‌خواهم در مصرف انرژی به خصوص گاز صرفه‌جویی داشته باشند.

هر ماه تعدادی از همکاران به رتبه بازنشستگی دست می‌یابند. آذرماه امسال هم چنین بود. یکی از این بزرگان، کارمند شماره ۶۵۳۰۰۰ بود که نامشان در فهرست بازنشستگان این ماه ثبت شد. این بازنشسته ارجمند می‌گوید این مدت از روز اول شروع کارم تا آذرماه ۱۴۰۰ یک چشم بر هم زدن بیش نبود! او عاشق کار خود است؛ چنان علاقه‌ای به شرکت ملی گاز دارد که حاضر است بدون دریافت دستمزد همچنان برای این شرکت کار کند. این بازنشسته ارجمند با شوق خاصی می‌گوید صنعت نفت در ساخت شخصیت او نقش بسزایی داشته است. این مصاحبه را از زبان آقای محمود مشهدی بخوانید.

آقای مشهدی خیلی خوش آمدید. لطفاً خودتان را برای خوانندگان نشریه معرفی کنید.

محمود مشهدی هستم. متولد سال ۴۳ در محل نازی‌آباد تهران، به شمارۀ پرسنلی ۶۵۳۰۰۰؛ از سال ۱۳۶۴ در منابع انسانی شرکت ملی گاز مشغول به کار شدم. پس از آن به امور مالی منتقل شده و در نهایت در آذر ماه ۱۴۰۰ پس از مدتی خدمت در امور بازرسی و پاسخ به شکایات شرکت ملی گاز بازنشسته شدم.

این شماره پرسنلی چه جایگاهی دارد که وقتی از بازنشستۀ صنعت نفت می‌خواهیم خودش را معرفی کند بلافاصله بعد از نام و نام‌خانوادگی‌اش، شماره پرسنلی را هم به صورت پسوند فامیلی ذکر می‌کند؟

این شماره بخش مهمی از هویت ماست. آدمها معمولاً نشانه‌های مکان و افراد دوست داشتنی را به یاد میسپارند و هیچوقت فراموش نمی‌کنند. شمارۀ پرسنلی چنین خاصیتی دارد. علاوه بر این، همین شماره رابط بین ما و شرکت است از این جهت این شماره را دوست داریم. البته علاقه من فقط به این شماره نیست؛ من همه مدارک کاری‌ام را نگهداری کرده‌ام؛ حتی کارت‌های مربوط به دورانی که به صورت پیمانی کار می‌کردم.

به نکته خوبی اشاره کردید! ظاهراً نفتی‌ها به تاریخ هم علاقه دارند اغلب بازنشستگان صنعت نفت که ما با آنها صحبت می‌کنیم نشانه‌ها و مدارک شغلی و آموزشی خود را نگهداری می‌کنند. این خصلت مشترک از کجا ناشی می‌شود؟

بله! همینطور است همکاران نفتی «سازمانی» فکر می‌کنند؛ این نوع فکر کردن به ما آموزش داده شده است، نفتی‌ها دقیق هستند. البته ما رسالت تاریخ‌نگاری و ثبت وقایع را هم افزون بر مسائل فنی داریم؛ و تاریخ شرکت گاز را با علاقه نگه می‌داریم. شرکت ملی گاز یکی از شرکت‌های اصلی صنعت نفت است که بیش از نیم قرن قدمت دارد. جا دارد از دکتر شمسا و شادروان جواد نیکنام و هم پایه‌گذاران این شرکت هم یادی کنم.

نخستین روز کاری خودتان را به یاد دارید؟

بله! به روشنی به یاد دارم. بزرگانی همچون آقای کلباسی و یاوری را هیچوقت فراموش نمی‌کنم. این آقایان بزرگوارانه به من کمک کردند؛ دیدار این عزیزان در روز نخست کاری حقیقتا اتفاق خوبی بود. روزهای اول گروهی از همکاران بودند که دوران بازنشستگی آنها فرا رسیده بود و من در ذهن خودم می‌گفتم کی نوبت ما خواهد رسید! حالا نوبت من هم رسید و وقتی به روز اول کاری‌ام فکر می‌کنم می‌بینم این فاصله زمانی یعنی از سال ۶۴ تا ۱۴۰۰ در یک چشم برهم زدنی گذشته است؛ دورۀ کاری با اتفاقات خوب و بد، بخش مهمی از عمر آدمی است.

چقدر از عملکرد خودتان رضایت دارید؟

حقیقتا خیلی راضی‌ام! کارهایی را که می‌دانستم انجام دادم و هر جا هم که نمی‌دانستم، شرکت دوره‌های آموزشی فراهم می‌کرد؛ برای همین است که من شماره پرسنلی را هم جزئی از خودم می‌دانم؛ شرکت برای ما آموزش‌های فنی و تخصصی برگزار می‌کرد. این آموزش‌ها حقیقتاً تأثیر خوبی در عملکرد کاری داشتند؛ ضمن آنکه سبب ساخته شدن شخصیت شرکتی ما هم می‌شد.

در خصوص تأثیر شرکت ملی گاز بر خودتان بیشتر بگویید.

خب اول اینکه همه چیز به اراده و اذن حضرت حق بستگی دارد و بعد هم تأثیر خانواده و دوستان؛ اما تأثیر شرکت هم انکارناپذیر است. من همیشه خودم را مدیون صنعت نفت و شرکت گاز می‌دانم به طوری که اگر هم اکنون شرکت ملی گاز از اینجانب درخواست همکاری کند حاضرم حتی بدون دریافت دستمزد، در مسائلی که تجربه کسب کردم خدمت کنم چون شرکت یک عمر به من لطف داشته است. من هنگامیکه وارد شرکت شدم مدرک دیپلم داشتم؛ صنعت نفت شرایط ادامه تحصیل من را فراهم کرد؛ در دانشگاه نفت و علامه طباطبایی ادامه تحصیل دادم و موفق شدم مدرک کارشناسی خودم را اخذ کنم. درست است خودم هم همت کرده‌ام اما فراهم شدن شرایط را مدیون شرکت گاز هستم.

 جمله طلایی شما برای شاغلان چیست؟

شرکت ملی گاز سازمانی ارزشمند است؛ همه باید دانسته‌ها و همت خود را برای حفظ ارزشمندی سازمان بکار گیرند و از این فرصتی که دیگر تکرار نمی‌شود استفاده کنند. توصیه مهمم برای جوانان شاغل این است که سلسه مراتب را بدانند و رعایت کنند؛ بر شرح وظایف خود مسلط شوند و طبق آن عمل کنند نه بیشتر و نه کمتر. شاغلان در برابر شرح وظایف پاسخگو هستند؛ بیشتر از شرح وظایف هم نباید کار کرد. حدود باید رعایت شود. باید پاسخگویی در مقابل عملکرد را تمرین کنند؛ در زمان ارتباط با مراجعه‌کنندگان خود را جای طرف مقابل بگذارند. برخی مواقع داشتن درک درست، سبب انجام بهتر کار می‌شود. به اصطلاح امروز کار راه‌انداز باشیم. ما در اجتماع زندگی می‌کنیم لذا به عزیزان شاغل می‌گویم در مقابل درخواست‌های یکدیگر مثل خانواده عمل کنیم؛ برای نمونه اگر کارمندی درخواستی برای علی‌الحساب داد یک لحظه خودتان را جای طرف مقابل در نظر بگیرید؛ دوست دارید در چنین مواقعی چه پاسخی بشنوید. همان پاسخ را به همکارتان بدهید. هیچ چیز مانند خوبی ماندگار نخواهد بود. می‌توان کارهای خوب را در قالب قانون انجام داد. و مهمتر اینکه بعد از عمل به وظایف کاری، حتماً برای زندگی و تفریح و خانواده وقت اختصاص بدهید. مدیریت زندگی خانوادگی به اندازۀ انجام کار اداری، مهم است.

ارتباط شما با کتاب و کتابخوانی چگونه است؟

خوشبختانه با کتاب میانه خوبی دارم. همیشه اوقاتی از زمان بیکاری‌ام را در کتابخانه محل می‌گذرانم؛ کتابخانه شخصی هم دارم. یکی از زمینه‌های مورد علاقه‌ام شعر است. دیوان‌های شاعرانی چون حافظ، سعدی، پروین اعتصامی، فردوسی و مولانا از کتاب‌های مورد علاقه‌ام هستند.

و با موسیقی و فیلم؟

به موسیقی بدون کلام علاقه وافری دارم؛ از جمله ناصر چشم آذر و یانی؛ همینطور آخرین اخبار مربوط به سینما و فیلم‌های روی پرده را هم دنبال می‌کنم.

برنامه مشخص شما برای بعد از بازنشستگی چیست؟

در حوزۀ کارآفرینی و تولید فعال هستم و به همراه پسرم در این حوزه فعالیت می‌کنم؛ هرگز به نشستن در خانه فکر نمی‌کنم.

توصیه شما به عنوان یکی از پیشکسوتان نفت برای دیگران چیست؟

خب باز هم به شرکت گاز برمی‌گردد. من به عنوان کارمند شرکت گاز، از همه مردم عزیز ایران می‌خواهم در مصرف انرژی به خصوص گاز صرفه‌جویی داشته باشند. همکاران شرکت ملی گاز با مشقت و خطر زیاد گاز را از میدان‌ها تولید، فرآورش و توزیع می‌کنند؛ آنها در همه نقاط کشور مستقر هستند تا جریان گاز پایدار و خانه‌ها گرم باشد. باید صرفه‌جویی کرد تا این نعمت الهی به همه هموطنان برسد؛ توصیه من به مردم صرفه‌جویی است.

و کلام آخر:

از همسر و خانواده‌ام که در این مدت، همیشه همراه و پشتیبان من بودند صمیمانه تشکر می‌کنم. قدردان آنها و حمایت‌های همسرم هستم و انشاءالله در اولین سفر بعد از بازنشستگی، به اتفاق یکدیگر به پابوسی مرقد مطهر امام رضا (ع) خواهیم رفت؛ شعرهایی را هم برای همسرم و دخترم سروده‌ام که تقدیم آنها می‌کنم.

برگرفته از نشریه زندگی نو شماره ۳۲۶