به جرات می‌توان گفت کوه‌های مریخی چابهار یکی از موهبت‌های طبیعی خاص ایران است و مشابه آن را در کمتر جایی از دنیا می‌توان یافت، به جز در سیاره‌ای دیگر مانند مریخ!

کوه‌های مریخی چابهار در فاصله ۴۰ کیلومتری از این شهر، از منطقه کچو تا خلیج گواتر ادامه دارند و سرتاسر این منطقه را فرا گرفته اند که گردشگران می‌توانند از نزدیک آن‌ها را تماشا کنند. این کوه‌های مینیاتوری که قدمتشان به حدود ۵ میلیون سال پیش برمی گردد، به علت فرسایش‌های صورت گرفته به شکل امروزی در آمده است و جنس آن‌ها از ماسه سنگ و مارن می‌باشد. این کوه‌های زیبا، نمایی از سیاره مریخ را در ذهن بازدید کننده به تصویر می کشد.

جالب است بدانید که کوه‌های مریخی چابهار تا سالیان دراز زیر آب‌های دریای عمان بوده اند و به همین علت هنوز نیز آثاری از موجودات دریایی بر روی آن‌ها دیده می‌شود. خیلی از قسمت‌های کوه‌های مریخی چابهار از رسوبات آهکی بقایای بدن جانداران سخت پوست دریایی تشکیل شده است.

در این منطقه پوشش گیاهی زیادی وجود ندارد و فقط تعدادی پرنده در نزدیکی آن زندگی می‌کنند. ناهمواری‌های موجود بر روی این کوه‌ها به قدری دقیق شکل گرفته اند که انگار هنرمندی چیره دست مدت‌ها این شیارها را طراحی نموده است.

این کوه‌های خاکستری رنگ، دارای شیارهای همسان و هم شکل هستند که دیدن آن‌ها شگفت انگیز است. جاده‌ای که به این جاذبه حیرت انگیز می‌رسد، خود خیلی دیدنی می‌باشد. خوب است بدانید که مردم محلی این کوه‌ها را «آریا» یا «کالانی» می‌نامند. این کوه‌های سرسخت، ارتفاع گوناگونی دارند که از ۵ متر تا ۱۰۰ متر قابل تغییر می‌باشند.

آسمان کوه‌های مریخی چابهار در موقع شب، تصویری بسیار زیبا از ستاره‌ها را به نمایش می‌گذارد که علاقه‌مندان علم نجوم می‌توانند زمان تاریکی هوا به این منطقه سفر کنند و بدون همراه داشتن تلسکوپ، از تماشای هزاران ستاره موجود در آسمان صاف و آبی لذت ببرند. اگر به صخره نوردی علاقه‌مند هستید، می‌توانید به بالای این کوه‌ها رفته و آن‌ها را فتح کنید.

کوه‌های مریخی چابهار از نوع رسوبی هستند و مطابق نظر کارشناسان در گذشته‌های دور زیر تلی از خاک دفن بوده‌اند که بر اثر گذشت زمان و بارش باران‌های موسمی از زیر بیرون آمده اند. فرآیندهای تکتونیکی به علت فرورانش پوسته عمان به زیر مکران و فرسایش آبی و بادی از جمله مهم‌ترین علل شکل‌گیری این کوه‌ها بوده‌اند. شیارهای ریز و یکدستی روی کوه‌ها، باعث شده‌اند تا نام مینیاتوری به خود بگیرند و جلوه‌ای فرازمینی پیدا کنند.

عمر این کوه‌ها را بالغ بر پنج میلیون سال مشخص کرده‌اند. نکته جالب پیدا شدن انواع فسیل ماهی و آبزی در این کوه‌ها است که ثابت می‌کند کوه‌های مینیاتوری در گذشته زیر آب قرار داشته‌اند. همینطور از آنجا که کوه‌ها در نزدیکی دریا قرار دارند، نمی‌توان اثر جزر و مد را روی آن‌ها نادیده گرفت.
بهترین زمان سفر به کوه‌های مریخی چابهار اوایل بهار، پاییز و زمستان است.