راز اول) آنچه میشنویم و میخوانیم:
در طول روز با واژههای زیادی روبرو هستیم؛ چه از کلماتی که در رابطههای حضوری و تلفنی به گوش ما میرسد و چه کلماتی که در یک چت مخاطب آن قرار میگیریم و از طریق ورود به دنیای ذهنی ما، احساس ما را هم در دامنه تاثیرگذاری خود قرار میدهد. برخی آن قدر خوب، مثبت و محترمانه از واژهها استفاده میکنند که مشتاق شنیدن و دیدنیم و برخی دیگر متاسفانه بدون ملاحظه و با بیرحمی تمام، با تازیانه لغات روان ما را زخمی میکنند. کافی است حساس و زودرنج باشیم یا زخمی از جراحتهای پیشین تا عمق زخم به بالاترین سطح خود برسد. داریم باور میکنیم که واژهها جان دارند و اثر میگذارند و هر کلمهای دنیایی از احساس خوب و بد را با خود به همراه میآورد. جالبتر آنکه اگر کمی دقت کنیم، در رابطههای خودمانی و صمیمی از واژههای سمی بیشتری استفاده میکنیم و گاهی برای جبران خطای خود، نام آن را رکگویی میگذاریم!
راز دوم) آنچه میگوییم:
وقتی از شنیدن کلمات نادرست و تلخ ناراحت میشویم، خوب است توجهی هم به استخدام کلمات خودمان داشته باشیم. الان باور کردیم که واژهها گاهی سالها در ذهن و روان یک نفر میمانند، از اطلاعات علمی خوب و ارزشمندی که در قالب همین کلمات به آنها منتقل کردهایم تا قضاوتها و احساساتی که نثارشان نمودهایم. در این شرایط گاهی عادتهای کلامی نادرستی داریم که نیازمند بازنگری و بازسازی هستند. از سرنخهایی که دیگران برای ما فرستادهاند، استفاده کنیم. آنهایی که از حرفهای ما انگیزه پیدا کردهاند تا آنهایی که دچار رنجش شدهاند، وقتی در هر قالبی به ما پیام ارزیابی میدهند، در حق ما لطف میکنند و مسیر تازهای در خیابان روشن گفتگو باز میکنند. اگر همدلی را به این جمله حضرت علی علیهالسلام ترجمه کنیم، آن گاه اول خوب میگوییم تا انتظار خوب شنیدن هم داشته باشیم: «آنچه را برای خود میپسندی، برای دیگران هم بپسند و آنچه را برای خود نمیپسندی برای دیگران هم روا ندار»
راز سوم) هر آنچه گفتهایم، ذخیره میشود:
آموزههای دینی از جمله آیههای قرآن و سفارشهای بزرگان یادآور میشوند که هر واژهای از زبان ما خارج شود و هر آنچه برای دیگران در قالب کلمات فرستادهایم، ثبت، بایگانی و ارزیابی میشود. همچنین قانون «اثر وضعی» به ما میگوید: هر کلمه و جملهای تاثیر خودش را میگذارد؛ ممکن است من از اشتباه خود عذرخواهی کنم ولی نمیتوانم تاثیر منفی اشتباه زبانی خودم را در مخاطبم به صفر برسانم. پس لطفا مراقب ذهن و دل یکدیگر باشیم تا خودمان هم آرامش و رضایت بیشتری را تجربه کنیم!
منبع: هفته نامه سلامت