اشعار در دوران کرونا بارها مرهم دل بیماران و کادر درمان بوده است اما، ادبیات در این روزگار پا را فراتر گذاشته است و به آموزش‌های کرونایی نیز کمک می‌کند. مطالعه کتاب‌هایی که در این مدت منتشر شده است نشان می‌دهد که این آثار توصیف کننده همه‌گیری کرونا نیست بلکه نویسندگان در این ایام سعی کرده‌اند که در کنار بیماران و کادر درمان باشند.
ادبیات در روزگار بیماری همه‌گیر ما را به جهان کتاب‌هایی همچون طاعون، کوری و اشعار حکیم کاشانی می‌برد. کرونا زندگی بشر را تغییر داده و ردپای آن نیز آرام آرام در ادبیات مشاهده می‌شود.